Check4u KWS to specyfikacja referencyjna najnowszej generacji, która pozwala na weryfikację i odczytanie danych za pomocą jednego, uniwersalnego interfejsu. Specyfikacja została zaprojektowana z myślą o zapewnieniu wsparcia dla wszystkich protokołów komunikacyjnych, a także zapewnieniu szybkiego i płynnego procesu integracji. Check4u KWS wykorzystuje wszystkie najnowsze technologie, aby zapewnić wysoką wydajność i bezpieczeństwo. Dzięki temu, że jest to uniwersalny interfejs, Check4u KWS jest łatwy w użyciu i jest kompatybilny z różnymi protokołami. Ponadto, Check4u KWS zapewnia możliwość łatwej i szybkiej weryfikacji danych, co umożliwia wykorzystanie go wszędzie tam, gdzie istnieje potrzeba weryfikacji danych.
Ostatnia aktualizacja: Specyfikacje referencyjne 4u Check4u Kws
Drogi Użytkowniku AdBlocka,
wiemy, jak cenny jest Twój czas – zajmiemy Ci tylko chwilę.
Czy dasz nam szansę, abyśmy mogli dalej tworzyć źródło Twojej sprawdzonej, darmowej wiedzy, z której właśnie chcesz skorzystać? Bez wpływu z reklam będzie to po prostu niemożliwe.Dlatego prosimy – dodaj naszą domenę, jako wyjątek lub skorzystaj z instrukcji i odblokuj wyświetlanie reklam na naszych serwisach.
Dziękujemy!
Redakcja serwisów PWN
Wydawnictwa Naukowego PWN
Drogi Użytkowniku AdBlocka,
wiemy, jak cenny jest Twój czas – zajmiemy Ci tylko chwilę.
Czy dasz nam szansę, abyśmy mogli dalej tworzyć źródło Twojej sprawdzonej, darmowej wiedzy, z której właśnie chcesz skorzystać? Bez wpływu z reklam będzie to po prostu niemożliwe.Dlatego prosimy – dodaj naszą domenę, jako wyjątek lub skorzystaj z instrukcji i odblokuj wyświetlanie reklam na naszych serwisach.
Dziękujemy!
Redakcja serwisów PWN
Wydawnictwa Naukowego PWN
Zgodnie z przepisami art. 7 rozporządzenia (UE) nr 1169/2011[1], informacje na temat żywności muszą być rzetelne, jasne i łatwe do zrozumienia dla konsumenta.
Z kolei w świetle przepisów art. 32 ust. 3 ww. rozporządzenia, informacja o ilości witamin i składników mineralnych w produkcie zadeklarowana w informacji o wartości odżywczej musi być także wyrażona jako wartość procentowa referencyjnych wartości spożycia. Przepisy art. 4 wskazują, że jako wartość procentowa referencyjnych wartości spożycia może być także wyrażona wartość energetyczna i ilość składników odżywczych.
Ponadto, w zawiadomieniu Komisji Europejskiej w sprawie pytań i odpowiedzi dotyczących stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności (2018/C 196/01) (Dz. Urz. UE C 196 z dnia 8. 06. 2018 r. ) w odpowiedzi na pytanie dotyczące możliwości stosowania na etykietach żywności skrótu RWS w odniesieniu do referencyjnych wartości spożycia (pkt 3. 4. 2. ) wskazano, że ww. skrót można stosować, pod warunkiem że jest on rozwinięty na opakowaniu i konsument może łatwo znaleźć to rozwinięcie.
Mając na uwadze ww. przepisy i wytyczne, stosowanie skrótu w odniesieniu do referencyjnych wartości spożycia (RWS) jest możliwe. Najwłaściwszym do stosowania w języku polskim skrótem jest RWS.
Jednakże, ze względu na zamieszczenie w angielskiej wersji językowej ww. rozporządzenia (UE) nr 1169/2011 skrótu NRV dla tych samych wartości, które w polskiej wersji językowej określono jako referencyjne wartości spożycia, możliwe jest zastosowanie w oznakowaniu środków spożywczych wprowadzanych do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej również skrótu „NRV” (od Nutrient Reference Values) lub „RI” (od Reference Intake), zwłaszcza jeśli informacje w ich oznakowaniu podawane są w kilku językach urzędowych Unii Europejskiej. W każdym przypadku należy jednak pamiętać
o zamieszczeniu łatwego do zrozumienia (obowiązkowo w języku polskim) wyjaśnienia co skrót ten oznacza. Takie wyjaśnienie powinno być wtedy umieszczone w widocznym dla konsumenta miejscu w sposób wyraźnie czytelny.
[1] rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r.
w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz. UE L 304 z 22. 11. 2011, z późn. zm. )
